ผมเชื่อว่าหลาย ๆ คนที่มีโอกาสได้ไปเรียนต่อเมืองนอก ไม่ว่าจะเรียนภาษา หรือไปเรียนเอาใบปริญญาก็ตาม สิ่งหนึ่งที่คุณต้องได้ลองส่วนใหญ่คือ
“การได้เป็นบ๋อยเสริ์ฟอาหารในร้านอาหารไทย!” นั่นเอง
ในฐานะที่ผมก็เคยทำมาเหมือนกัน (ประมาณ 4 ร้านได้) จึงขอแชร์ในสิ่งที่พบและเห็นละกันนะครับ เผื่อใครอยากรู้/เผื่อใครสนใจ
1.) “ผัดไทย” คือเมนูเด็ดของฝรั่ง!
คือลองจินตนาการดูนะ ว่าครั้งล่าสุดที่คุณกินผัดไทย คือเมื่อไหร่? – อาจอาจจะ 5 วันที่แล้ว อาจจะสัปดาห์ก่อน หรืออาจจะเดือนที่แล้วก็เป็นได้!
แต่เชื่อไหม เมนูผัดไทย ที่เมกานี่ขึ้นชื่อจริง ๆ วุ้ยยย! คือมันดังมากก ทุกคนรู้จัก เชื่อไหมว่าฝรั่งหลายคนรู้จักผัดไทย แต่ยังไม่รู้จักประเทศไทยด้วยเลยเอ้า! จริง ๆ นะ ดังนั้น..จงภูมิใจเถิดดที่ผัดไทยเราไปไกลทั่วโลก ถึงแม้ว่ารสชาติผัดไทยที่นู่นจะไม่เหมือนผัดไทยบ้านเราก็ตาม! (อ้าว 55)
2.) ออเดิร์ฟคือออเดิร์ฟ ต้มคือต้ม และเมนคอร์สคืออาหารจานหลัก!!
ที่ไทยเรากินง่าย ๆ สั่งปอเปี๊ยะ สั่งกับข้าวและสั่งต้มมา สิ่งที่คุณจะได้คือ ทุกจานวางกองรวมพร้อมกัน! แต่เฮ้ย ฝรั่งไม่ใช่แฮะ! ถ้าเกิดเขาสั่งปอเปี๊ยะทอด สั่งต้ม สั่งอาหารจานหลักแล้วละก็ – สิ่งที่คุณต้องเสริ์ฟก่อน ก็คือ ปอเปี๊ยะ แล้วดูจนเขากินใกล้หมด ค่อยเสริ์ฟต้ม พอต้มหมด ค่อยเสริ์ฟจานหลัก! ซึ่งเอ้ย อเมซิ่งเล็ก ๆ แฮะ ดูมีความเป็นผู้ดีเหลือหลาย – ตัดภาพกลับมาที่ไทยเรา บางทีกินอาหารจานหลักเสร็จแล้ว ออเดิร์ฟพึ่งมาส่งเอง แป่ววว 55+
3.) ฝรั่งทิป..คือเรื่องธรรมดา
ที่ประเทศอเมริกา การให้ทิปเด็กเสริ์ฟถือเป็นเรื่องปกติ ถ้าไม่ให้สิ แม่งผิดปกติมากกก! โดยเฉลี่ยแล้วจะให้ทิปอยู่ที่ 10-15% ถ้าใจดีหน่อย อาจได้มากถึง 20-30% เลยยย (โอ้โหห) – คิดดูว่ากิน 1000 บาท ก็ต้องควักทิปให้ บ๋อย 100 บาทเป็นอย่างต่ำแล้ววววว หึหึ ดังนั้น ถ้าถามว่าเป็นเด็กเสริ์ฟแล้วได้ตังเยอะไหม? – ขอตอบง่าย ๆ ว่า แค่เสิร์ฟซัก 5-7 วันแบบเต็มวัน คุณก็ซื้อไอแพดได้แล้ว (เอ้ยย เก็บกระเป๋าแพ๊บบ 555)
4.) เป็นเด็กเสริ์ฟ..ได้ฝึกภาษาไหม?
หลายคนน่าจะคาใจว่าการที่เราไปทำพาร์ทไทม์ร้านอาหาร เราจะได้ภาษากลับมาไหม? – ขอตอบเลยว่า ได้สิครับ! ยิ่งถ้าคุณต้องรับออเดอร์เอง เสริ์ฟเอง คุณต้องสื่อสารกับฝรั่งให้เข้าใจอยู่แล้ว ว่าเขาอยากกินเมนูไหน เขาต้องการอะไร เช่น ขอไม่เอาพริกหยวก ขอซอสเยอะ ๆ เติมน้ำให้หน่อย เอาเบียร์หรือไวน์อันไหน เท่านั้นยังไม่พอ! คุณต้องคุยกับเขาด้วย! ว่าอาหารโอเคมั้ย อร่อยมั้ย มีอะไรให้บริการอีกรึเปล่า ดังนั้น คุณจะได้สกิลการพูดและการฟัง พร้อมคำศัพท์ร้านอาหารแน่นอนนน! นี่ยังไม่นับว่า..คุณจะต้องรับโทรศัพท์เวลาฝรั่งโทรมาออเดอร์กลับบ้านด้วยนะจ๊ะ
โอ้โหววว เล่ามาขนาดนี้ ดีจังเลยย อยากทำบ้างจัง – เดี๋ยว… นี่คือแค่ฉากหน้า ฉากหลังจริง ๆ แล้ว การเสริ์ฟทุก ๆ วันเนี่ยย โคตรเมื่อยขาเลยนะครับ เพราะเราแทบไม่ได้นั่งเลยยย บางทียุ่งเว่อ ๆ ก้มหน้าเสริ์ฟตั้งแต่ 5 โมงเย็น รู้ตัวอีกที 4 ทุ่มแล้ววก็มี! นี่ยังไม่นับว่าเสริ์ฟเสร็จต้องเก็บร้าน ปัดกวาด เช็ดถูอีกนะครับ กว่าจะกลับถึงบ้านก็นู้นนน 4-5 ทุ่มมม เมื่อยขาชะมัด!
สรุปแล้ว แม้รายได้จะโอเค พอเป็นค่าขนมได้อยู่บ้าง แต่ก็เหนื่อยไม่เบานะครับ..ถ้าทำมาเต็มตัวววว! (โอ๊ยย เอาข่ะ ทำอะไรก็ได้ ขอให้ได้เงิน! 55+)
นายทีม